تبلیغات در مسینیا یونان

تولید تقریباً 300 مورد از بیش از 2,500 کارخانه روغن زیتون در یونان در منطقه مسینیا در جنوب غربی قاره یونان واقع شده اند و این کشور را به بزرگترین منطقه تولید روغن زیتون در این کشور تبدیل کرده است.

بنگاههای اقتصادی عمدتاً کوچک و خانوادگی منابع محدودی در صنعتی دارند که با چالشهایی روبرو شده است.

اکنون آنها باید با آخرین تهدیدات سودآوری خود کنار بیایند: گردشگری.

صنعت جهانگردی همیشه یکی از عوامل اصلی کمک به اقتصاد یونان بوده است (18.

2 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد) ، اما هیچ چیز در این کشور شبیه کلاس جهانی و کلاس جهانی نیست.

​"Costa Navarino ”، یک مجموعه هتل پنج ستاره در نزدیکی شهر Pylos که تقریباً 600 هکتار زمین را پوشش می دهد و می تواند بیش از 1,000 مهمان را در استقرار کامل خود اسکان دهد.

اما این امر چه ارتباطی با میوه فروتن زیتون دارد؟ برای تولید آب زیتون خوب و خوش طعم ، شاخه های زیتون با استفاده از ماشین آلات مخصوص فرآوری می شوند.

به دنبال اصطلاح ​"روش پردازش سه فاز »، مخروط ها خرد شده و به صورت خمیر در می آیند ، سپس این خمیر را به آرامی به مخلوط کن های مخصوص نرم می کنند تا روغن بتواند خود را از سلول ها جدا کرده و غلیظ شود و در آخر خمیر نرم شده به دستگاه گریز از مرکز ، یعنی رقیق ، منتقل می شود.

هیچ حلال شیمیایی اضافه شده در هر مرحله از فرآیند مورد نیاز نیست.

محصولات نهایی روغن زیتون ، یک زباله جامد (یا تفاله) است که از هسته زیتون و یک باقی مانده سیاه مایع حاصل می شود که همان چیزی است که از سانتریفوژ باقی مانده است.

این پس مانده مایع حاوی مواد آلی سنگین (اما نه سمی) است و بوی نامطبوع مشخصی دارد.

سپس باقیمانده با آهک مخلوط می شود تا بار آلی آن کاهش یابد و در نهایت به نهرها و جویبارها منتقل می شود.

اما جویبارها و رودخانه ها به دریا می ریزند و این ماده سیاه چیزی نیست که گردشگران بخواهند از طریق آن شنا کنند یا حتی بو کنند.

چندین شکایت در مورد این موضوع در مورد استراحتگاه Costa Navarino وجود دارد و این امر صنعت صنعت گردشگری را هشدار می دهد.

اکنون مقامات محلی چندین کارخانه نفت را مجبور کرده اند که روش پردازش سه فاز خود را به پردازش دو فاز جدید تغییر دهند ، جایی که مواد زائد جامد و باقی مانده مایع با هم مخلوط می شوند و یک خمیر نیمه سیال تشکیل می دهند.

این روش برای اکثر تولیدکنندگان بزرگ روغن زیتون مانند اسپانیا ترجیح داده می شود ، اما دارای اشکالاتی نیز است: پردازش تفاله نیمه مایع دشوار است و به انرژی بیشتری نیاز دارد.

دیگر هیچ چیز در دریا نمی افتد اما روش جدید پیامدهای جدی دیگری نیز دارد: کارخانه های روغن زیتون باید تجهیزات اصلی خود را تغییر داده یا به روز کنند و سیستم های انرژی خود را برای حالت عملکرد دو فاز تطبیق دهند.

همچنین ، هر دو زباله جامد فرآیند سه فاز و خمیر نیمه سیال فرآیند دو فاز به پالایشگاه های ویژه فروخته می شوند که می توانند روغن درجه دو از آنها استخراج کنند.

اما در حالی که هزینه زباله های جامد حدود 30 یورو در هر تن است ، قیمت کاغذ تفاله فقط 3 یورو در هر تن است.

همه گفته شد ، صاحبان کارخانه های نفتی باید مقابله کنند با ضرر جدی مالی در زمانی که قیمت روغن زیتون فله در یونان به طور چشمگیری کاهش یافته است (به حدود 2,30،- یورو در هر کیلو).

با گذشت زمان و با توجه به پیش بینی سریع توسعه گردشگری منطقه ، کارخانه های نفتی بیشتری باید به دو فاز روی بیاورند و باعث تعجب برخی شود که تولیدکنندگان مسینیا چگونه می توانند سودهای گریزناپذیری را حفظ کنند.

مقالات بیشتر در مورد:  محیط, یونان, تولید دسامبر 18، 2020 تولید جهانی روغن زیتون به پایین ترین سطح چهار ساله رسیده است تونس ، ایتالیا ، پرتغال و الجزایر بیشترین کاهش تولید را تجربه کردند.

بازده کم در بیشتر نقاط جهان با برداشت سپر در اسپانیا و سال خوب در مراکش تا حدی جبران شد.

دسامبر 18، 2020 عملکرد کالیفرنیا کمتر از میزان پیش بینی شده خواهد بود آب و هوا و COVID-19 محصول بسیاری از تولیدكنندگان را هنگام ورود به سال خارج از سال پیچیده می كنند ، اما طبق گزارشات كیفیت به مراتب بالاتر است.

دسامبر 14، 2020 افراط و تفریط همه گیر و هوا در ترکیه ترکیبی از سال است آب و هوای بد بهاری و چالش های لجستیکی باعث شده که انتظار می رود سال سختی باشد ، حتی بدتر شود.

دسامبر 9، 2020 نقاش یونانی نقاشی دیواری آتن را به تاریخ تولید روغن زیتون اختصاص می دهد استلیوس فایتکیب در آخرین کار خود تلاش می کند تاریخ طولانی و داستانی تولید روغن زیتون یونان را از طریق رسانه ای منحصر به فرد یونانی نشان دهد.

جهان روغن زیتون سلامتی کسب و کار تولید