سئو سایت در سلیمان شمالی پاپوآ گینه نو

اغلب جزیره نشینان اقیانوس آرام، محصولاتی پرورش می دهند که خودشان مصرف می کنند.

کشاورزان در جزایر بالایی که به طور کلی، خاک غنی تر و بارش ها سنگینتر است، می توانند موز، میوه نان و ریشه های خوراکی مثل سیب زمینی شیرین، یام (yam)، کاساوا (cassava) و تارو (taro)، پرورش دهند.

در اغلب جزیره نشینان اقیانوس آرام، محصولاتی پرورش می دهند که خودشان مصرف می کنند.

کشاورزان در جزایر بالایی که به طور کلی، خاک غنی تر و بارش ها سنگینتر است، می توانند موز، میوه نان و ریشه های خوراکی مثل سیب زمینی شیرین، یام (yam)، کاساوا (cassava) و تارو (taro)، پرورش دهند.

دردوره استعمار، کشاورزی صنعتی و محصولات تجاری به جزایر شمالی، به ویژه جزایر بزرگتر قاره ای آورده شدند.

مزارع قهوه در کلدانی نو (new Caledonia) و پاپوا گینه نو (Papua new Guinea)، مهم هستند؛ نیشکر، محصول اصلی صادراتی فیجی (Fiji) است؛ وانیل با هدف صادرات در تاهیتی (Tahiti) کشت می شود؛ و کاکائو، تشکیل دهنده اصلی شکلات، در ملانزی (Melanesia) مهم است.

زنجفیل، نخل روغنی، و لاستیک نیز در طی دوره استعمار معرفی شدند و همچنان در برخی جزایر حائز اهمیت هستند.

معمولترین محصول در جزایر جنوبی، نارگیل است.

مزارع نارگیل، منابع معمول کوپرا (Copra)، نارگیل خشک شده، هستند که در مواردی صادرات اصلی چنین جزایری است.

برای نمونه، وانواتو (Vanuato) و کیریباتی (Kiribati)، به شدت بر صادرات کوپرا متکی هستند.

جنگل های بارانی گسترده، و بنابراین الوار (timber)، فقط در جزایر بزرگ بالایی یافت می شوند.

اکثر سطح گینه نو، با مانگرو (Mangrove، درخت حرا)، جنگل های بارانی و یا گیاهان کوهستانی، پوشش یافته است و الوارهای بریده شده از جنگل های بارانی، تقریبا 5 درصد کل صادرات پاپوا گینه نو را تشکیل می دهد.

محصولات جنگلی در جزایر سلیمان (Solomon Islands) و فیجی نیز، صادراتی مهم هستند.

ماهیگیری منبع مهمی از غذا برای تمام جزیره نشینان اقیانوس آرام است که در کنار آبهای ساحلی زندگی می کنند.

ماهی، همینطور منبع مهمی برای صادرات در بعضی اقتصادهای منطقه مثل جزایر سلیمان است.

محصولات دیگر دریایی مانند مروارید نیز در بعضی نواحی، مثلا در پلی نزی فرانسه (French Ploynesia) که مرواریدهای پرورشی ارزش صادراتی دارند، مهم هستند.

کشورهای جزیره ای اقیانوس آرام، اغلب با کشورهای بزرگتر مثل ایلات متحده و ژاپن بر سر ماهیگیری مجادله داشته اند.

در 1986، پیمانی که بین ایالات متحده و آژانس ماهیگیری مجمع جنوب اقیانوس آرام منعقد شد، به مجادله ای دراز مدت در مورد حجم صید ایالات متحده در اقیانوس آرام پایان داد.

استخراج معادن و تولید کانی ها، منابع با ارزشی برای درآمد در بعضی جزایر اقیانوس آرام هستند.

جزایر بانابا (به معنی جزیره اقیانوسی) (Banaba) و نائورو ی (Nauru) کیریباتی (Kiribati) منابع بزرگی از سنگ فسفات هستند.

با این حال، فسفات در بانابا تمام شده است و در نائورو نیز تقریبا در حال اتمام است.

کالدونیای جدید، منابع غنی از کانی های نیکل، کرومیت و آهن دارد.

فیجی و گینه نو طلا استخراج می کنند.

یکی از بزرگترین منابع مس جهان و منابع قابل توجهی از نفت و گاز طبیعی در گینه نو یافت شده اند.

استفاده از بستر اقیانوس آرام نیز برای استفاده از منابع عظیم معدنی آن، آغاز شده است.

منابع بزرگ نفتی بر روی لبه های صفحات قاره ای در امتداد شکاف بزرگ اقیانوس آرام، قرار دارند.

در نقاطی در بستر اقیانوس مناطق بزرگی از رشته های منگنز وجود دارند، تکه هایی از اکسید آهن و منگنز به اندازه سیب زمینی که گاهی حاوی مس، کبالت و نیکل نیز هستند.

طرحهایی برای بررسی امکان پذیری استخراج این منابع در حال انجام هستند.

در اغلب جزایر اقیانوس آرام، تولید محدود به صنایع دستی و صنایع غذایی است.

با این حال، بعضی اقتصادهای توسعه یافته تر، مثل فیجی، صنایعی بر پایه صادرات، از جمله منسوجات و پوشاک نیز دارند.

سهم معادن و تولیدات در درآمد و اشتغال جزایر اقیانوس آرام، به ویژه در مقایسه با کشاورزی، به طور کلی کم است.

برای نمونه، در پاپوا گینه نو، اشتغال صنعتی (شامل معادن، تولید، کارهای ساختمانی و صنایع زیربنایی) 4 درصد مشاغل را در سال 2000 تشکیل می داد، هرچند در سال 2004، بخش صنعتی، 39 درصد تولید ناخالص داخلی را بر عهده داشت.

تولید، ساختمان سازی و نیروگاه ها در فیجی، 34 درصد تمام مشاغل در سال 1998 و 26 درصد تولید ناخالص داخلی را در سال 2006 تشکیل می داد.

تعدادی اندک از جزایر به شدت وابسته به یک محصول هستند.

مثلا نائورو، که تنها صادرات مهمش سنگ فسفات است که از منابع غنی در گوانو (Guano) به دست می آید.

جهانگردی جهانگردی، تبدیل به یکی از درآمدزاترین و اشتغال زاترین (بخشها) برای کارگران بومی در اقیانوس آرام شده است.

فیجی با 545000 نفر توریست در سال 2006، بیش از هر کشور جزیره ای دیگری در اقیانوس آرام، جهانگرد جذب کرده است.

در سال 1989، جهانگردی از شکر به عنوان منبع اصلی درآمد خارجی، پیشی گرفت.

پلی نزی فزانسه، دومین مقصد محبوب توریستی بود.

(این کشور) در سال 2006، 222000 جهانگرد داشت، که تعداد زیادی از آنها در تاهیتی اقامت کردند.

مانند تجارت کالاها، جهانگردها از قدرتهای استعماری گذشته و کشورهای بزرگتر نزدیک، به جزایر اقیانوس آرام می آیند.

بنابراین مسافران زیادی از ژاپن، ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، استرالیا و زلاند نو، تعطیلات خود را در جزایر اقیانوس آرام می گذرانند.

به تازگی، ژاپن بزرگترین مبدا توریست ها شده است، به ویژه در مورد کشورهای جزیره ای در میکرونزی (Miconesia) که به ژاپن نزدیک هستند.

با این حال، اغلب تاسیسات توریستی متعلق به خارجی ها هستند و اغلب سود حاصل از جهانگردی، از اقیانوس آرام خارج می شود.

به علاوه، بسیاری از محصولاتی که برای توریسم استفاده می شوند (مثل غذا، نوشیدنی و مبلمان هتل)، اغلب وارد می شوند و اقتصادهای ذاتا فقیر را ضعیف تر می کنند.

هرچند توریسم منبع مهمی برای اشتغال است، کارها اغلب فصلی هستند و معمولا فقط مشاغل کم مهارت برای بومیان وجود دارد.

مشکل دیگری که در مورد فعالیت های جهانگردی وجود دارد، تخریب زیست محیطی، به ویژه در مورد صخره های مرجانی و جنگل های بارانی است.

بسیاری نواحی ساحلی سابقا بکر، توسط ساختمان ها و دیگر تاسیسات از بین رفته اند.

حمل و نقل و ارتباطات بساری از کشورهای چند پاره مثل فیجی و جزایر سلیمان، شبکه های قایقرانی توسعه یافته ای دارند که بار و مسافر را بین صدها جزیره و جزیره مرجانی، جابجا می کنند.

بسیاری از جزایر کوچکتر، فقط با استفاده از کشتی ها، قایقهای کوپرا، یا دیگر کشتی های باری بین جزیره ای، قابل دسترسند.

در اغلب کشورهای اقیانوسیه، فرودگاه و بندرگاه اصلی در پایتخت قرار دارند، که معمولا بزرگترین شهر است.

مثال های این نوع پایتخت، عبارتند از بندر مورسبی (Port Moresby)، پاپوا گینه نو؛ پاپیت (Papeete)، پلی نزی فرانسه، پاگو پاگو (Pago Pago) -که یکی از بهترین بندرهای طبیعی دنیا را دارد، ساموای آمریکا (American Samoa)؛ آپیا (Apia)، ساموا (Samoa)؛ هونیارا (Honiara)، جزایر سلیمان؛ پورت ویلا (Port Vila)، وانواتو (Vanuatu)؛ و نومئا (Nouméa)، کالدونیای جدید.

بین کشورهای جزیره ای بزرگتر، فقط فیجی فرودگاه و بندر اصلیش را در شهرهای مختلفی دارد: فرودگاه بین المللی در نادی (Nadi) و بندر اصلی در سووا (Suva)، پایتخت و بزرگترین شهر قرار دارد.

بیش از 800 کشتی، هر سال در بندر سووا پهلو می گیرند، از جمله چندین کشتی مسافربری و کشتی های تفریحی، که به صنعت جهانگردی فیجی کمک می کنند.

اغلب کشورهای جزیره ای اقیانوس آرام، از تکنولوژی ارتباطات ماهواره ای بهره مندند و دسترسی آنها به تلفن، تلویزیون و رادیو، اغلب مناسب یا خوب است.

منبع: Ulack, Richard.

"Pacific Islands.

" Microsoft® Encarta® 2009 [DVD].

Redmond, WA: Microsoft Corporation, 2008.

این ترجمه در چارچوب کارگاه تخصصی زبان انگلیسی «انسان شناسی و فرهنگ» در بخش ترذجمه انجام شده است.

neusad@gmail.

com