طراحی سایت عرق گاو زبان

گل گاوزبان گیاهی دوساله یا پایا، بوته‌ای، پوشیده از کرک‌های نرم و نازک یا بلند و ابریشمی و با ساقه‌های ایستاده است.

این گیاه بومی مناطق البرز ایران است و در تمام نواحی گیلان و مازندران، ارتفاعات کندوان، کلاردشت، ارتفاعات چالوس و منجیل گزارش شده است.

برگ و گل ‌های این گیاه استفاده دارویی دارند.

گل مرغوب گل گاوزبان گلی است که دارای دم سفید و گلیرگ‌های بنفش باشد.

گل گاوزبان دارای موسیلاژ (لعاب)، فلاونوئید، آنتوسیانین و .

.

است و برگ‌های تازه گل گاوزبان دارای مقدار زیادی ویتامین C میباشند، همچنین دم کرده آن حاوی املاح سدیم و پتاسیم است.

این عرق طبیعت گرمی داشته و آرام‌بخش است، برخی خواص دارویی آن عبارتند از: در هر زمانی می توان از عرق گاوزبان استفاده کرد ولی بهترین زمان مصرف صبح خیلی زود و شب موقع خواب است که باید یک فنجان آن را به همراه دو فنجان آب و مقداری یک قاشق غذاخوری عسل میل نمود.

البته لازم است دقت شود مصرف بیش از 5 روز مداوم این عرق ممکن است باعث عادت شده، بنابراین پس از 5 روز استفاده از آن در صورت نیاز، 3 روز فاصله انداخته و سپس دوباره مصرف شود.

به طور کلی مصرف دمنوش گل گاوزبان و عرق آن برای افراد سالم مشکلی ایجاد نمی‌کند.

کسانی که فشار خون بالا دارند و افرادی که داروهای آرام بخش و ضد افسردگی مصرف می نمایند بهتر است از این عرق ننوشند.

همچنین افراد دچار مشکلات زمینه‌ای کبد و مجاری صفراوی در مصرف آن احتیاط و به مقدار کم از آن استفاده کنند.