برندینگ در ماری ترکمنستان

ترکمنستان یکی از همسایه‌های شمالی ایران به حساب می‌آید که فرهنگ غنی داشته و به خاطر مکان‌های باستانی و معماری‌های خود شهرت خاصی دارد.

همسایه شمالی ایران، ترکمستان مناطق دیدنی بی‌شماری دارد که برخی از آن‌ها آن طور که باید و شاید شناخته نشده‌اند.

ترکمنستان از جنوب با افغانستان ، از جنوب غربی با ایران ، از شمال شرقی با ازبکستان ، از شمال غربی با قزاقستان و از غرب با دریای خزر هم‌مرز است .

۸۷ درصد از جمعیت این کشور مسلمان هستند .

بر اساس آمارهای بین‌المللی ترکمنستان پنجمین کشور جهان از نظر سرعت رشد تولید ناخالص ملی است .

همچنین این کشور از نظر مواد معدنی غنی است .

ترکمنستان آب و هوای متنوعی دارد که مشخصه‌ی آن تابستان های داغ و زمستان های بسیار سرد و بارش بسیار کم است.

تنها در نقاط مرتفع جنوبی از خشکی هوا کاسته می‌شود و رطوبت هوا افزایش می‌یابد.

جمهوری ترکمنستان با وسعتی برابر ۴۸۸۱۰۰ کیلومتر مربع، دومین کشور بزرگ آسیای مرکزی پس از قزاقستان به شمار می رود.

از نظر وسعت نیز پنجاه و دومین کشور جهان است.

تمام بخش مرکزی این کشور را یکی از بزرگ ترین بیابان های جهان به نام قره قوم (شنزار سیاه) فرا گرفته است.

حدود چهار پنجم این کشور را استپ می پوشاند که این پهنه بخشی از جلگه ی پست توران محسوب می شود.

بیشتر ترکمنستان در ارتفاعی حدود ۵۰۰ متر یا کم تر از آن قرار گرفته است.

فرورفتگی آقچاقایا که در بخش شمالی این کشور قرار دارد، پست ترین نقطه ی ترکمنستان است که ۸۱ متر پایین تر از سطح دریا است.

کوهستان های کپه داغ در حاشیه ی پایین قره قوم و در طول مرز جنوبی این کشور با ایران کشیده شده است.

ترکمنستان در فهرست چهار کشور بزرگ تولید کننده گاز طبیعی و چهار کشور تولید کننده نفت در شوروی سابق، قرار دارد.

ذخایر اثبات شده نفت و گاز این کشور ۲۰۰۰ میلیارد متر مکعب گاز (مقام چهاردهم جهان) و ۵۴۶ میلیون بشکه نفت است.

بیشتر ذخایر نفتی کشور در غرب ترکمنستان و در پهنه دریای خزر متمرکز شده است.

ذخایر گاز طبیعی تقریبا در سراسر خاک کشور پراکنده است.

یکی از آداب و رسوم ارزشمند ترکمن ها در ترکمنستان، احترام به سفره و نان است.

در اکثر موارد در این کشور، درباره‌ی سفره اصطلاح روسی سِوِتوی یعنی جایگاه پاک و با ارزش را به کار می برند، زیرا نعمت خدا یعنی نان در آن قرار می گیرد.

آن ها پا گذاشتن روی سفره را بی احترامی بزرگی می دانند.

در مراسم استقبال از مقامات و روسای جمهور کشورهای خارج در این کشور نیز این موضوع رعایت می شود.

به این ترتیب که در بدو ورود مهمان عالی مقام، استقبال کنندگان قرصی نان و ظرف کوچکی از نمک را در یک سینی گذاشته و مقابل مهمان می گیرند.

رسم بر این است که مهمان، اندکی از نان را می کند و آن را می خورد.

به نظر می رسد این امر که سنتی اجدادی است، برای نمک گیر کردن مهمان صورت می گیرد؛ به این معنی که کشورها به تعهداتشان وفادار باشند و احیانا به این کشور خیانت نکنند.

یکی دیگر از عقاید پسندیده ی مردم این کشور، اعتقاد به خواست و مصلحت خدا در تمامی امور زندگی است.

آن ها در تصمیم گیری هایشان برای انجام هر کاری، آن را منوط به خواست خدا می دانند و برای باری تعالی عباراتی نظیر الله جان و خدای جان به کار می برند.

ترکمنی زبان مردم ترکمن و زبان ملی کشور ترکمنستان است.

ترکمنی از زبان‌های آلتایی و از شاخه اغوز خانواده زبان‌های ترکی است و جمعیت متکلم به این زبان در ترکمنستان و شمال شرقی ایران (در منطقه ترکمن صحرا شامل خراسان شمالی و استان گلستان) در اکثریت اند.

جمعیت اقلیتی نیز در عراق و در کشورهای دیگر از جمله چین و ترکیه به زبان موسوم به زبان ترکمنی سخن می‌گویند.

ترکمنی با زبان‌های تاتاری کریمه و سالار و ترکی استانبولی ، آذربایجانی و ازبکی مرتبط است.

ترکمن‌ها و گویندگان بیشتر این زبان‌ها به راحتی زبان یکدیگر را می‌فهمند.

اسلام مذهب اکثر مردم کشور است.

۸۹٪ ترکمن‌ها مسلمان (اکثراً پیرو مکتب حنفی از مذهب اهل سنت) و ۹٪ پیرو کلیسای ارتدوکس روسیه هستند.

شهر داشوگوز ترکمنستان داشوگوز (Dashoguz) نام شهری در استان داشوگوز ترکمنستان در شمال این کشور است.

این شهر زمانی مورد توجه گردشگران و جهانیان قرار گرفت که شهاب سنگی ۷ کیلومتری در آن سقوط کرد.

منطقه داشوگوز، قلمرویی باستانی بوده و میزبان پایتخت امپراتوری خوارزم، یکی از بزرگترین امپراتوری‌های آسیای مرکزی، یعنی شهر گرگانج (Keneurgench) بوده است.

در آن سال‌ها این شهر بعد از شهر بخارا دومین شهر مهم منطقه به حساب می‌آمده و به همین دلیل نیز بناهای باستانی باشکوهی در خود دارد.

این منطقه هم‌اکنون مورد توجه علاقمندان به تاریخ و معماری‌های باستانی قرار گرفته و یکی از جاذبه‌های گردشگری ترکمنستان به حساب می‌آید.

شهر ماری ترکمنستان ماری سومین بزرگ‌ترین شهر ترکمنستان به شمار می‌رود.

این شهر در قلب بیابان قره‌قوم (Kara Kum) واقع شده است.

بیابان قره قوم (به معنای شن سیاه)، بیابانی یکی از بزرگ‌ترین کویرهای شنی جهان است که حدود ۷۰ درصد از مساحت کشور ترکمنستان (۳۵۰ هزار کیلومتر مربع) را پوشانده است.

این بیابان نواحی غربی، مرکزی و شمالی ترکمنستان را دربرگرفته، و ادامه آن به قزاقستان نیز کشیده شده است.

موزه تاریخی که میزبان مجموعه‌ای غنی از آثار هنری و گرانبها است، فرش و قالی ترکمنستان و لباس ملی این کشور، از جمله جاذبه‌های این شهر بیابانی به حساب می‌آیند.

شهر کهنه گرگانج ترکمنستان کهنه گرگانج (کهنه اورگنج یا کهنه اورنگ) که در گذشته به آن گرگانج گفته می‌شد، نام شهری باستانی در شمال شرقی ترکمنستان کنونی است.

همان‌طور که در ابتدا نیز اشاره شد، شهر گرگانج در زمان پادشاهی سلطان محمد خوارزمشاه، مرکز سرزمین خوارزم و پایتخت خوارزمشاهیان بوده است و به همین دلیل نیز بناها و معماری‌های تاریخی باشکوهی در خود داشته و یکی از شهرهای مورد علاقه گردشگران دوستدار تاریخ است.

اما گرگانج حادثه‌های تاریخی بسیاری را به خود دیده است که مهم‌ترین آن‌ها حمله خونین چنگیز خان مغول به این شهر است.

حمله‌ای که از آن به عنوان یکی از خونین‌ترین قتل عام‌های تاریخ بشریت یاد می‌شود.

در آن زمان مغول‌ها به گرگانج حمله کرده و آن را با خاک یکسان کردند.

با این حمله بندها و سدهای رودخانه آمو (جیحون) نیز از بین رفته و باعث شد که شهر کاملاً زیر آب برود.

شهر مرو در استان ماری ترکمنستان مرو نیز یکی دیگر از شهرهای معروف و شناخته بیابانی ترکمنستان است که در جاده ابریشم واقع شده بود.

گفته می‌شود که در قرن دوازدهم مرو بزرگ‌ترین شهر جهان بوده است و دین هندو نیز برای اولین بار از این شهر و در کوه مرو (Mount Meru) برخاسته است.

هندوها اعتقاد دارند که این مرکز جهان است.

شهر نسا ترکمنستان نسا که در جنوب غربی شهر عشق آباد واقع شده است، یکی از مهم‌ترین شهرهای امپراتوری اشکانیان بوده و در واقع پایگاه خاندان پارت محسوب می‌شده است.

این شهر یک بار در زلزله‌ای که در دهه اول قبل از میلاد رخ داد، کاملاً ویران شده بود و هم‌اکنون ویرانه‌ای آن در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.

از زمان صفویه که در نتیجه جنگ‌های آن زمان ترکمن‌ها به صورت گسترده از نواحی شمالی‌تر آسیای میانه به مناطقی که اکنون در جنوب ترکمنستان و شمال شرق ایران قرار دارند کوچ کردند، نسا جای خود را به «شهر باقر» داد که از مراکز خان‌های ترکمن به شمار می‌رفت.

هم اکنون از شهر نسا تنها بقایایی از ارگ کهن اشکانی مانده است که در نوع خود از آثار باستانی منحصر به فرد جهانی به حساب آمده و مورد بازدید عمومی قرار دارد.

شهر آب نو در استان آخال ترکمنستان آخال یکی از استان‌های ترکمستان است که عشق آباد مرکز آن است.

شهر آب نو (Anau) نیز یکی از شهرهای تاریخی ترکمنستان است که در این استان قرار دارد.

در حفاری‌هایی که در این منطقه باستانی انجام شده است، اسکلت‌های کودکان، سفال‌های نقاشی شده، وسایل تزئینی گوناگون، و بقایایی از شترها در آن یافت شده است.

گفته می‌شود که این شهر اولین مکانی است که شترها در آن اهلی شده‌اند.

مسجد سید جمال‌الدین یکی از شگفت‌انگیزترین بناهای ترکمنستان نیز در این شهر تاریخی قرار دارد.

شهر سرخس در استان آخال ترکمنستان شهر سرخس نیز یکی دیگر از شهرهای استان آخال ترکمنستان است که در گردشگران علاقمند در سفر خود به آخال آن را از دست نمی‌دهند.

سرخس یکی از مهم‌ترین شهرهای موجود در جاده ابریشم به حساب می‌آمد.

این شهر در حال حاضر محل دفن شیخ احمد آل خدی است.

شهر ابی‌ورد (Abiverd) در استان آخال ترکمنستان شهر تاریخی و دیدنی Abiverd نیز یکی دیگر از شهرهای استان آخال در جنوب ترکمنستان است که در صورت سفر به این استان ارزش دیدن دارد.

این شهر که در نزدیکی مرز ایران واقع شده است، خرابه‌هایی از قلعه‌ها و مساجد باستانی در خود دارد که علاقمندان به تاریخ را مجذوب خود می‌کنند.

شهر دخیستان (Dekhistan) در ترکمنستان شهر دخیستان یا دکستان در غرب ترکمنستان و در نزدیکی دریای خزر واقع شده است.

این شهر در دره‌ای به نام دره Misrian قرار دارد که یکی از نواحی منحصر به فرد در منطقه آسیای میانه به حساب می‌آید.

دخیستان با بناها و برج‌های زیبای خود که متعلق به قرن دوازدهم هستند، خودنمایی می‌کند.

این شهر همچنین یکی از قدیمی‌ترین مساجد دوره‌های اولیه اسلامی را در خود دارد.

شهر عشق آباد ترکمنستان شهر عشق آباد یا اشک آباد (Aşgabat) مرکز استان آخال، پایتخت کشور ترکمنستان و بزرگترین شهر این کشور است.

این شهر بین بیابان قره قوم و کوه‌های کپه داغ واقع شده است.

عشق آباد میزبان یکی از بزرگترین مساجد آسیایی میانه به نام « مسجد کیپچاک » است که با نام « مسجد ترکمن باشی روحی » نیز شناخته می‌شود.

این مسجد با عث ایجاد برخی مشاجرات بین ترکمن‌ها شده است.

چرا که در آن در کنار عبارات قرآنی در این مسجد، عباراتی از کتاب روح‌نامه نیز قرار داده شده است.

روح‌نامه کتابی است که توسط رئیس جمهور سابق ترکمنستان، صفر مراد نیازف (که معروف به ترکمن‌باشی است) تألیف شده است.

این کتاب در ترکمنستان چنان تقدسی دارد که مردم عبارات آن را همانند عبارات قرآنی بر مساجد حک می‌کنند و همین امر نیز باعث ایجاد مشاجره‌هایی بین مردم شده است.

بیشتر بخوانید: راهنمای جامع سفر به آنتالیا و مکان های تفریحی هزینه های سفر به ویتنام و جاذبه های گردشگری بی نظیر آن از هزینه های سفر در کوالالامپور بیشتر بدانید گردآوری توسط بخش گردشگری مجله دلگرم