تبلیغات در گیتاراما رواندا

زندان های ترسناکی در این کره خاکی وجود دارند که مانند جهنم هستند و هیچ خلافکاری دوست ندارد از این زندان های خوفناک سر دربیاورد.

وقتی نوبت به زندان ها می رسد، بد یعنی زندان ها خشن ، خطرناک ، وحشیانه هستند.

شرایط زندگی اسفناک است، نگهبانان خوب کار انجام نمی دهند و اساسا برای رشد و سکونت انسان مساعد نیستند تا مجرمان ساکن در این زندان هایی با لقب وحشتناک ترین و هولناک ترین را به خود گرفته اند؛در این بخش از سرگرمی نمناک نگاهی به برخی از بدترین زندان ها در دنیا خواهیم انداخت.

این زندان فرانسه، که در پاریس واقع شده است، به اندازه دیواره ی بیرونی آن رمانتیک و آرام نیست.

در حقیقت، زندانیانی که در آنجا ساکن هستند، به خاطر بی رحمی که در درون آن ها رخ می دهد، زندگی خود را به دست می گیرند.

زندانیان تنها به مدت چهار ساعت در روز مجاز به خروج از سلول های خود هستند .

  مردم اغلب به این زندان به عنوان زندان وحشیانه در دنیا اشاره می کنند.

و اگرچه این جمله قابل بحث است، شکی نیست که خشونت واقعی پشت این درها اتفاق می افتد.

علاوه بر قتل عام ، این زندان نرخ بالایی از اچ آی وی در میان زندانیان خود دارد؛ یک نفر در پنج نفر این ویروس را دارد.

  این زندان در زمان اتحاد جماهیر شوروی به عنوان خانه زندانیان سیاسی شناخته می شد.

این روزها، زندانیان به شدت مورد ضرب و شتم نگهبانان قرار می گیرند، آن ها مجبور به زندگی در شرایط بیماری می شوند و اغلب به آن ها دستور داده می شود که یکدیگر را کتک بزنند.

  اگرچه زندانیان درکامیتی به ضرب و شتم وحشیانه کاهش یافته اند، حتی بدتر شرایطی که آن ها در آن زندگی می کنند.

زخم معده ، مرگامرگی و سو تغذیه، اتفاقات عادی در زندان هستند.

این مرکز همچنین دارای شهرتی در مورد تعداد بیشماری از لواط است که سالانه گزارش می شود.

  پس از انجام تحقیقاتی، هزاران زندانی در اینجا کشته شده اند - این رویداد "پاک سازی" نامیده شد.

علاوه بر آن، ایدز و سل در داخل زندان ها به شدت رایج هستند.

  این جعبه مرگ زمینه ای برای ایجاد بیماری است.

در ابتدا برای خانه 400 نفر طراحی شده بود، اما در اواسط دهه 1990 بعد از نسل کشی رواندا، بسیاری از 7000 زندانی در داخل آن زندگی کردند.

گزارش ها حاکی از آن است که چهار مرد در محوطه مربعی قرار دارند.

در آن زمان، زندانیان حتی گوشت یکدیگر را خوردند تا زنده بمانند.

  زندان ترکیه به خاطر رفتار غیر انسانی خود شهرت دارد.

کودکان در حبس مادام العمر هستند و محافظان ، زندانیان را با کتک زدن زیاد کشته اند.

زندان فوق امنیتی دیاربکر در ترکیه در سال 1980 ساخته شده و مرکز نگهداری زندانیان سیاسی کُرد است.

در این زندان ، زندانی ها با شکنجه ها و بد رفتاری زیادی روبرو می شوند که صدها نفراز آنان در زیر شکنجه جان می دهند و گاهی نیز خود را برای نجات از این زندان آتش می زنند .

امروزه بیش از 350 دختر و پسر نوجوان به جرم های سیاسی در این زندان نگهداری می شوند.

این زندان دیگری است که شرایط بسیار بدی دارند؛ سازمان عفو بین الملل گفت که این زندان برای ساکنانی که فاقد صفات انسانی هستند طراحی شده است.

اما آنچه در داخل دیوارها می گذرد، بسیار ناهنجار است.

این واقعه در سال 1980 هنگامی رخ داد که رئیس جمهور سوریه دستور داد هر زندانی در این ساختمان مورد اصابت گلوله قرار گیرد.

یک خانه دیگر برای زندانیان سیاسی، زمانی که کمپ چندین خانواده را در خود جای داده است تا کل خطوط خانواده را از بین ببرد.

زندانیان تحت شکنجه قرار گرفته اند و این امر، آزمایش انسان برای سلاح های بیولوژیکی را انجام می دهند.

این ممکن است از بدترین حالت ممکن باشد.

جزیره ی ریکرز دارای 10 زندان است که روزانه 12٫000 زندانی را در خود جای داده و برای نگهداری از 17٫000 زندانی سلول هایی دارند.

نگهبانان این زندان با اجرای قانونی خود ساخته به نام «باشگاه مبارزه» (fight club زندانیان را وادار به کتک زدن یکدیگر می کنند و تا کنون دو تن از نگهبانان به همین دلیل به زندان انداخته شده اند .

زندانیان در هیچ نقطه ای در این زندان ها امنیت جانی ندارند زیرا از طرفی با شکنجه نگهبانان زندان روبرو هستند و از طرف دیگر از جانب زندانیان دیگر نیز مورد حمله و بدرفتاری قرار می گیرند.

زندان لا سانته در مرکز شهر پاریس و در فاصله ی چند کیلومتری از رود سن به عنوان یکی از امنیتی ترین زندان های جهان به شمار می رود که در سال 1867 ساخته شده است .

این زندان دارای دیوار های محکم است و در جنگ جهانی دوم محل نگهداری اسیران جنگی و خلافکاران معمولی بود، فرار از این زندان در طول تاریخ سه بار صورت گرفته است.

روسیه همواره به داشتن زندان های خوفناک مشهور بوده و یافتن زندانی امن در آن امکان پذیر نیست.

جزیره ی پاتک روی دارای یک زندان فوق امنیتی برای نگهداری از بدترین خلافکاران و مجرمان قرن است.

تمامی زندانیان در سلول های انفرادی بوده و دو روز در سال را امکان ملاقات دارند .

زندانیان این زندانها به دلیل انزوای مطلق قبل از پایان دوران محکومیتشان دیوانه می شوند و گاهی نیز به دلیل سرمای زیاد هوا و نداشتن امکانات جان خود را از دست می دهند.

یکی از چندین زندان خوفناک تایلند ، زندان بانگ کوانگ است که محل نگهداری تعداد زیادی از زندانیان خارجی است .

10 درصد زندانیان این زندان افراد محکوم به اعدامند که شب روز دست و پا بسته هستند ، کمترین حکم این زندانیان 25 سال است و اکثر آنها سه ماه اول محکومیت خود تمام مدت دستبند و پابند به دست و پا دارند.

این زندانیان روزی یک وعده غذا شامل برنج و سبزیجات می خورند و اکثر آنها از سوء تغذیه و بیماری های مسری رنج می برند .

این زندان فاقد آب لوله کشی بوده و سیستم فاضلاب مناسب است و دارای تعداد زیادی زندانی است که جایی برای خواب ندارند.

زندان بدنام لا ساباتنا به دلیل تعداد زیاد زندانیان، کمبود امکانات و نبود نیروی مراقبتی لازم یکی از ناخوشایندترین و ترسناک ترین زندان های آمریکای جنوبی به شمار می رود به طوری که رئیس جمهور این کشور هوگو چاوز، این زندان را «دروازه ورود به حلقه پنجم جهنم» نامید.

کنترل این زندان به دست دار و دسته های خلافکار درون آن است که از تجاوز برای ترساندن و وادار کردن به همکاری زندانیان استفاده می کنند و در صورت عدم همکاری زندانیان آنها را به قتل می رسانند.

در سال 2012 بیش از 590 زندانی در این زندان به قتل رسیدند و در سال 2013 در شورشی که به این زندان صورت گرفت 16 نفر کشته شده و زندانیان به انبارهای اسلحه و مهمات دست پیدا کردند.

در جریان حمله نگهبانان بیش از 22٫000 گلوله سلاح های مختلف را در سلول ها و یک تونل زیرزمینی برای انبار کردن ماریجوانا و کوکایین کشف و منهدم کردند.

این زندان مخوف در دوران اتحاد جماهیر شوروی ساخته شده است که در آن نگهبانان به طور دائمی و گسترده، زندانیان را با باتوم و دسته جاروب مورد آزار جنسی قرار می دهند.

این آزار و اذیت نگهبانان از طریق انتشار ویدیویی آنلاین برملا شد که در سطح بین المللی اعتراض های شدیدی را در پی داشت.

بنین کشوری کوچک در غرب آفریقا و بسیار فقیر بوده و هزینه نگهداری از زندانیان را ندارد به همین دلیل زندانی که 400 زندانی بیش از 2٫400 زن، مرد و کودک درخود جای داده است.

شرایط زندانیان در این زندان اسفناک است به طوری که خوابیدن به علت ازدحام جمعیت نوبتی و ساعتی شده است حتی برخی از زندانیان به علت زیادی جمعیت در هنگام خواب خفه می شوند.

بیش از 90 درصد این زندانیان به دلیل ضعف و فساد سیستم قضایی این کشور هنوز محاکمه نشده و باید چندین سال در زندان صبر کنند تا نوبت دادگاهشان برسد.

تعداد زیادی از زندانیان این زندان جان خود را به دلیل بیماری از دست می دهند.

زندان مرکزی گیتاراما به شدت پرجمعیت بوده و زندانیان قبل از شکنجه به دلیل گرسنگی و نبود امکانات و سرمایه مالی جان می دهند.

در این زندان ها بسیاری از زندانیان هم بندی های خود را به قتل می رسانند و آن ها را می خورند.

این زندان با ظرفیت 500 نفر است که5 برابر این تعداد زندانی در آن نگهداری می شود .

این زندان محل نگهداری بیش از 700 نفر از قاتلان سریالی، آدمخواران و تجاوزگران است که همگی به 3٫500 قتل متهم شده اند و هر یک از آن ها 5 نفر را کشته اند.

نحوه ی کنترل این زندانیان بر خوفناک بودن آن افزوده است زیرا افراد تازه وارد در این زندان باید در راهرو به صورتی راه روند که چشم و دستشان بسته است و به شخص دیگری دستبند زده شده اند و در این دوره اجازه نشستن یا استراحت کردن را ندارند وغذایشان تنها یک کاسه سوپ و تکه ای نان است و راه فرارشان مرگ است.