طراحی سایت بذر پیچ اناری

پیچ گیاه اناری نام علمی : Campsis پیچ اناری گیاهی چند ساله و خزان کننده است با گل هایی بزرگ و زیبا که فصل گلدهی آن از اواخر بهار تا پاییز است که برخی حتی تا فرارسیدن سرمای اول زمستان به گلدهی خود ادامه می دهند.

گل های  شیپوری شکل به رنگ های نارنجی، گل بهی، قرمز، صورتی و زرد این گیاه دلیل اصلی نگهداری و پرورش آن است.

این گیاه در تابستان غرق در گل می شود.

گل هایش مانند گل های انار است که به صورت خوشه ای در انتهای شاخه های جوان ظاهر می شوند.

پیچ اناری از گیاهان رونده با سرعت رشد نسبتاً زیاد محسوب می شود که ساقه های آن توسط ریشه های هوایی به دیگر اجسام می چسبند و خود را بالا می کشند.

برگ های آن از دسته ای برگچه به تعداد 7، 9 یا 11 عدد تشکیل شده است.

میوه آن غلافی سبز رنگ است و بذر ها در درون آن است.

کاشت این گیاه در سبدهای آویز و گلدان های سفالی توصیه می شود.

واریته و دو رگه های دیگری از این گیاه نیز درست شده که دارای رنگ های متنوع تری از قرمز تند تا صورتی و زرد نیز است.

تقریباً در هر خاکی رشد می کند ولی ایده آل آن خاکی با بافت متوسط است.

پیچ اناری تا حدودی به خشکی خاک مقاوم است اما گیاهان جوان و یا گیاهان کاشته شده در گلدان نیاز به آبیاری منظم دارند.

برای گیاهان بالغ و استقرار یافته ای که در خاک باغچه کاشته اید، سطح خاک را بررسی کنید و زمانی که سطح خاک تا عمق حدود یک تا دو سانتیمتری رطوبت خود را از دست داده بود گیاه را آبیاری کنید.

خشکی کشیدن این گیاه منجر به سوختگی نوک و حاشیه برگ ها، ریزش غنچه های گل و عدم شکل گیری گل ها می شود.

خاکهای آهکی ضرر زیادی برای این گیاه ندارند و اصولا با هر شرایطی خود را تطبیق میدهد .

برای گلدهی به مکانی با نور مستقیم آفتاب نیاز دارد.

در مکان های آفتاب رو گل ها زودتر ظاهر می شوند و در سایه برگ ها به خوبی رشد می کنند.

این گیاه به سرما مقاوم است، اما بهتر است که قسمت های هوایی را با کمک پوشش هایی در برابر وزش بادهای سرد زمستانه محافظت کرد.

به گرمای هوا نیز مقاوم است هرچند گلدهی این گیاه با گرم شدن بیش از اندازه هوا کاهش می یابد.

گل های این گیاه بر روی شاخه های جوان شکل می گیرد بنابراین بهتر است که هرس آن را در پاییز تا اوایل بهار انجام دهیم.

شاخه های مسن که دیگر نقشی در گلدهی ندارند را باید طوری قطع کرد که ۲ تا ۳جوانه بر روی آن باقی بماند.

این گیاه پاجوش های فراوانی تولید می کند که برای محدود کردن رشد گیاه می توان آنها را قطع کرد.

روش های تکثیر پیچ اناری: این گیاه را می توان از راه بذر، قلمه زدن، خوابانیدن شاخه، جدا کردن پاجوش از گیاه مادری تکثیر کرد.

تکثیر از از راه کاشت بذر: بذر این گیاه مانند لوبیا غلاف دارد و وقتی در باغچه می افتد خود بخود گیاه های جدیدی بوجود می آید .

بذر پیچ اناری برای سبز شدن احتیاج به یک دوره سرمادهی دارد.

بذرها را با ماسه مرطوب مخلوط کرده و در یک نایلون در بسته به مدت دوماه در یخچال می گذاریم.

رطوبت ماسه ها باید به گونه ای باشد که وقتی آنها را مشت می کنیم به هم بچسبد، ولی از آن آب نچکد.

بعد از دوماه بذرها را درون گلدان در عمق ۱۰ سانتی بکارید.

معمولا دوره جوانه زنی بین ۱۵ تا ۲۰ روز است.

در اوایل بهار نیز می توانید بعد از دوره سرمادهی دانه ها را مستقیم در خاک بکارید.

تکثیر از راه قلمه: در بهار از قلمه های چوب سبز و در تابستان از قلمه های نیمه چوبی می توان استفاده کرد.

از انتهای ساقه حاصل از رشد سال جاری، قطعه ای به طول ۷ تا ۱۰ سانت جدا کرده و برگ های یک سوم قسمت پایینی را جدا کرده و در بستر کاشت محتوی پرلیت و میت موس یا پیت خزه و شن قرار دهید، بطوریکه برگ های موجود در قسمت بالای قلمه، بالای خاک باقی بمانند.

فرو رفتن برگ ها در خاک احتمال پوسیدن قلمه را افزایش می دهد.

دمای مورد نیاز برای ریشه زایی قلمه ها ۲۱ تا ۲۴ درجه است.

تکثیر از راه خوابانیدن شاخه: در اوایل بهار یکی از شاخه های گیاه را که انعطاف پذیری مناسبی دارد را به کونه ای خم می کنیم که قسمتی از ان را بتوان در زیر سطح خاک و در عمق ۳۰ سانتیمتری خوابانید.

خاک این قسمت را باید همواره مرطوب نگه داشت.

شاخه در تماس با خاک مرطوب بتدریج ریشه دار می شود.

با فرارسیدن پاییز و خزان گیاه می توان اتصال این ساقه به گیاه مادری را قطع کرد و شاخه ریشه دار شده را به عنوان گیاهی مستقل در مکانی جداگانه کاشت.

روش دیگر تکثیر جداسازی پاجوش هایی است که در کنار گیاه مادری رشد کرده اند.

    عکس هایی دیگر از پیچ اناری :