برندینگ در پیونگ یانگ کره شمالی

در روزهای نوروزی کتابخانه ها و برخی مراکز با بر خط کردن منابع شان کوشیدند تا اوقات خانه نشینی مان را غنی کنند.

اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران با بارگذاری رایگان مجموعه کتاب های خودش از جمله این مراکز بود.

کتاب علیه توسعه یا زیر پوست پیونگ یانگ، نوشته دنیل تودورو و جیمز پی یرسون با ترجمه خوب محمد حسین باقی، انتخاب من بود برای مطالعه.

این کتاب با مصاحبه با فراریان، دیپلمات ها،توریست ها  و اندکی از نخبگان داخل کشور و بازرگانانی که با کره شمالی مراوده داشته اند تهیه شده است.

در زیر نکات جالب و جذاب این کشور رمز آلود را تقدیم می کنم: - کره شمالی در دهه چهل میلادی پس از پایان جنگ جهانی دوم تاسیس شد.

- به علت بسته بودن نظام اطلاعاتی این کشور آمارهای قابل اعتمادی وجود ندارد.

- برخلاف باور عمومی مردمان کره شمالی  نیز به روند های بازار و سرمایه داری وابسته اند.

- ظهور طبقه بازاری برای کیم ایل سونگ قمار محسوب می شود.

چراکه این امر موجب تضعیف نظام سوسیالیسیتی پیونگ یانگ است.

- یکی از مصاحبه شوندگان می گوید دولت دیگر نمی تواند مارا سیر کند باید مارا به حال خود رها کند تا از طریق بازار کسب درآمد کنیم.

- پدر کیم رهبر پیشین کره شمالی در برابر این بازارهای غیر رسمی استراتژی چندگانه داشت؛ گاه برای دور زدن تحریم های امریکا  از آن استفاده می کرد، گاه برای تامین نیازمندی های عمومی نادیده می گرفت و کاه با استدلال اینکه مطیع قوانین دولت نیست این بازارها را سرکوب می کرد.

- امروز تعداد بازارهای غیر رسمی مورد تایید دولت به چهل و چهار رسیده است.

  - دست کم نیمی از مردم کره شمالی فیلم ها، تیاتر و برنامه های کره جنوبی را تماشا می کنند و به موسیقی کره جنوبی را گوش می کنند.

- کیم ایل سونگ رهبر چریکی نسبتا مشهوری بود که در کنار کمونیست های چینی و سپس در ارتش شوروی تا پیش از پایان جنگ دوم جهانی خدمت می کرد.

او توانست نظر پلیس مخفی استالین را به خود جلب کند و آنگاه از مزیت های کامل عطایا و نعماتی که بدان خاطر شهره شده منتفع شود.

- کیم تا انجا پیشرفت که توانست با کاریزمای فردی و رفتار ماکیاولیستی رقبا را حذف و حتی رهبر حزب کمونیست را بر خلاف نظر شوروی خاین معرفی و اعدام کند او اعضای خانواده خود را در مناصب عالی گماشت.

در همین فضای تبارگماری بود که کیم جونگ ایل بعد از پدر به قدرت رسید.

- دغدغه اصلی مردم کره شمالی کسب درآمد،پرورش درست فرزندان و گاه اندکی خوشحالی است.

- قحطی دهه نود میلادی که جان حدود هفتصد هزار تن را گرفت پیوند میان مردم و دولت را به شدت سست کرد.

- تجارت خصوصی آن چنان در سال های اخیر شایع شده که در تمام سطوح جامعه از اقشار کم درآمد،  نخبگان حزب حاکم و نظامیان ریشه دوانیده است.

- تا قبل از دهه نود میلادی(جنگ سرد) کره شمالی از بازی میان چین و شوروی کمک های دوستانه خارجی دریافت می کرد.

البته هیچگاه به مردم گفته نمی شد بلکه می گفتند اینها محبت و کرم کیم ایل سونگ است.

- پس از فروپاشی شوروی این کمک های چین بود که تا حدودی کره شمالی را سرپا نگه داشت.

- با بارش سیل  های مرگبار سال های ٩٤-٩٥ غلات این کشور نابود و سو مدیریت کیم ایل سونگ منجر به نابودی زیر ساخت های کشور شد.

دولت مردم را رها کرد تا به فلاکت افتادند.

حتی استادان دانشگاه نیز در کنار همسران شان ناگزیر شدند در ایستگاه های حمل و نقل عمومی سوپ توزیع کنند.

- همین قحطی موجب شد تا صرفا نخبگان نزدیک به قدرت بتوانند زندگی کنند و از اینجا بذر بازار کاشته شود.

- کره شمالی از آغاز تاسیس، دارای خودکفای غذایی بود.

به گفته چینی های لب مرز آنها در حسرت زندگی مردم کره شمالی بودند.

ژاپنی های استعمارگر (١٩١٠-١٩٤٥) صنعتی کردن بخش شمالی این کشور را برگزید و زیر ساخت های صنعتی فراهم کرد.

- بر اساس نظام کمونیستی تحصیل، بهداشت و مسکن رایگان است.

اما اینک دولت دیگرنمی تواند خدماتش  را ادامه دهد و ناگزیر کارمندان زندگی دوگانه اقتصادی دارند.

اقتصاد رسمی که برای دولت در ادارات و کارخانه ها کار  می کنند و اقتصاد خاکستری که کاملا قانونی نیست و اما دولت با آن مدارا می کند.

_  در این میان سوداگرانی هستند که برای مشتریان شان از کوه ها و رودخانه های سخت در منطقه مرزی با چین کالاهای مورد نیاز مشتریان را فراهم می کنند.

_ حدود یک درصد از جمعیت کره شمالی به کره جنوبی فرار کرده اند و دوبرابر آن نیز به چین.

انها اغلب ناگزیرند کار را از سطوح پایین اغاز کنند اما پولی را که بابت کار دریافت می کنند تفاوت چشمگیری در زندگی خودشان و اقوام شان در کره شمالی ایجاد می کند.

_ هیچ سیستم رسمی برای انتقال این پول به کره شمالی وجود ندارد.

شخص فراری ناگزیر است این پول را با چندین واسطه از کره جنوبی و چین به بازرگانان مرزی و از آنجا به واسطه دیپلمات ها یا واسطه های مقامات به خانواده های شان برسانند.

_ در نوامبر ٢٠٠٩ دولت دو صفر آخر پول را حذف کرد.

یعنی یک اسکناس ١٠٠٠وونی تبدیل شد به یک اسکناس ١٠ وونی.

مردم مهلت داشتند ظرف یک هفته اسکناس های شان را عوض کنند.

البته هر شخص مجاز بود تا بیشینه ١٠٠هزاروون را تبدیل کند.

بعدتر ناشی از نخستین خشم مردمی، دولت ناگزیر شداین میزان را به ١٥٠ هزار وون نقدی و ٣٠٠ هزار وون سپرده بانکی افزایش دهد.

_ در کره شمالی یک عضو یک نهاد دولتی یا بستگانش می توانند با ارتباطاتی که دارند و البته چرب کردن سبیل مقامات ارشد برای یک سفر خارجی به دنبال سرمایه گذار یا فرصت های صادراتی یا وارداتی از چین بشوند.

انها به این ترتیب می توانند ٦٠٪‏ سود حاصله را برای خودشان بردارند و بقیه را به حساب شرکت های خصولتی واریز کنند.

_ رستوران های کره شمالی در چین و کره شمالی فعالیت دارند.

این رستوران های عمدتا توسط زنان مقامات ارشد تحت عنوان بنگاه های خیریه و انجمن های سیوسیالیستی اداره می شوند.

_ مردم کره شمالی با دی وی دی و اخیرا با یو اس بی سریال ها و شوهای تلویزیونی کره جنوبی را تماشا می کنند.

البته گیرنده های  دستکاری شده تلویزیونی تا شعاع هشتاد مایلی کره جنوبی هم هم می توانند تلویزیون کره جنوبی را تماشا کنند.

_ تلویزیون های کره شمالی صرفا امکان پخش برنانه های کره شمالی را دارد به همین دلیل شغل دستکاری برای دریافت امواج تلویزیون های کره جنوبی هم کمک در آمدی است برای ادامه زندگی.

پیشتر ها که هنوز یو اس بی ها رواج نیافته بود و مردم کره از طزیق دی وی دی برنامه های مورد علاقه شان را تماشا می کردند هر از گاهی برق را قطع می کردند و با حضور در منازل مردم و درآوردن دی وی دی های در حال اجرا، متخلفان را تنبیه می کردند.

اما امروزه که وفاداری ماموران نظام کاهش یافته و رشد فناوری به امکان یو اس بی متجلی شده است، ماموران با دریافت رشوه اندکی از این جرم مردم می کذرند.

البته مردمان کره شمالی تماشای برنامه های ممنوعه را به مثابه دشمنی با حکومت شان نمی دانند.

_ در تمام این سال ها تلویزیون و رادیو کره شمالی به مردمش می گفت مردمان کره جنوبی فقیر و گرسنه اند اما امروزه دیگر نمی توانند همان را بگویند بلکه می گویند مقامات کره جنوبی دست نشانده امپریالیسم هستند.

  _ در اختیار داشتن موسیقی کره جنوبی جرم است و مجازات دارد اما این بدان معنا نیست که کسی موسیقی کره جنوبی را نمی شناسد یا گوش نمی دهد.

_ استفاده از شبکه اینترانت کره شمالی به نام کوانگمیونگ در تمام دانشگاه ها و مراکز دولتی آزاد و در دسترس است.

این شبکه از همان اینترنت جهانی تامین و  پس از کنترل و ممیزی وارد شبکه داخلی اینترانت می شود.

_ دولت کره شمالی با سفارش ساخت تبلت اندروید ملی به چین کامپیوتر را به خانه ها آورد.

_ تعدادی کافه بازی اینترنتی برای نوجوانان هم در شهر های بزرگ دایر است.

_ مردان کره شمالی بیش از کره جنوبی نوشیدنی الکلی می نوشند.

البته آبجوی دولتی هم ساخته می شود اما در شهر های کوچک زنان با ذرت نوشیدنی الکلی درست می کنند.

از نظر فراریان مستقر در کره جنوبی شب نشینی های خانگی و شرابخواری های کره شمالی اصلا با بار های کره جنوبی قابل مقایسه نیستند.

علیه توسعه(٢) زیر پوست پیونگ یانگ - در کره برای مردان و زنان مدل های رسمی مو وجود دارد و هر شهروند کره ای می تواند یکی از انها را برای اصلاح و آرایش خود انتخاب کند.

- مردان کره از کت های استالین یا لنینی برای پوشش استفاده می کنند.

برای زنان نیز تبوک های کره ای که برجستگی های زنانه را می پوشاند مورد استقبال است.

  در جامعه کره رنگ های مشکی و آبی طرفداران زیاد دارد.

- در کره شمالی پلیس مد وجود داردکه مسیولیت کنترل پوشش و مد موی مردم را بر عهده دارد.

مردان با هر گونه مدل موی بلند می توانند مجازات شوند.

این مجازات ها در مراحل نخست حضور در جلسات خود انتقادی و سپس مجبورند موهای شان را کوتاه کنند و در صورت تکرار مجازات زندان دارد.

رنگ کردن مو ممنوع است  اما بافت و  فر زدن مو اشکالی ندارد.

-  اکنون بانوی اول کره، خانم ری کت و شلوار با کفش پاشنه بلند می پوشد و گروه مورانبونگ که او ره اندازی کرده است دامن های کوتاه به رنگ سبز و سفید می پوشند.

-  اینک جامعه کره شمالی با پول ارتباطات اداره می شود.

یکی از زنان فراری تعریف می کرد که وقتی بیست ساله بوده با پوشیدن شلوار جین توسط اتحادیه جوانان سوسیالیست ربوده شده و به مدت شش ساعت ناگزیر بوده تا خطابه های آنان را گوش دهد اما با حضور مادرش که مقامات بسیاری را می شناخته آزاد شده است.

- مد و محصولات کشور های دشمن نظیر ژاپن و امریکا  بسیارمورد توجه نسل جوان کره است.

این محصولات عمدتا توسط قاچاق به شهر چونگجی که سبک زندگی متفاوتی را تجربه می کنند وارد می شود؛ ژاکت، دامن کوتاه،دامن جین همان اقلامی هستند که زاپنی های دور می ریزند و دیگر مایل نیستند از انها استفاده کنند.

- در شب های)پیونگ یانگ بیشتر مد می بینید، دامن های کوتاه با ساق شلواری مشکی  در میان زنان محبوبیت زیادی دارد.

- جراحی پلک میان زنان کره رایج است اما به دلیل هزینه زیاد آن، عده ای بطور غیر قانونی با هزینه اندک انجام می دهند.

تتوو برای  خط لب و ابرو نیز رایج است.

- رابطه جنسی پیش از ازدواج ممنوع است .

حتی دست در دست داشتن دختر و پسر می تواند منجر به بیان عبارت های زشت و زننده ای از سوی جوانان افراطی اتحادیه جوانان سوسیالیست شود.

اما به تازگی زنان میانسال بعد از ظهر که بچه ها هنوز مدرسه اند خانه های شان را در ازای دریافت پول به مدت دو ساعت به این جوانان  عاشق اجاره می دهند و خودشان در کوچه یا فضای سبز محله قدم می زنند.

- جرم سیاسی در کره شمالی به گونه مجازات می شود که هزینه چالش تراشی برای رژیم بسیار بالا باشد.

- در کره شمالی حدود هفتاد هزار تن زندانی برای جرایم معمولی نظیر دزدی، قتل و یا مواد مخدر است.

همین تعداد یا بیشتر زندانی سیاسی وجود دارد.

- دو سازمان وزارت امنیت داخلی و دایره امنیت دولتی که البته در سطوح بالا رقیب یکدیگرند امنیت حکومت را تامین می کنند.

-  تمامی مردمان کره در بخش واحدهای اجتماعی شغلی یا محله ای و یا اتحادیه جوانان عضویت دارند و از آن طریق قابل کنترل هستند.

- واحد های اجتماعی همسایه ها که متشکل از بیست تا چهل واحد مسکونی است در یک محله یا بلوک ساختمانی  زندگی می کنند را عمدتا یک خانم میانسال اداره می کند.

این مقام برای انتقال فرامین دستگاه های حکومتی ، نظافت و زیبایی محله مسیولیت دارند.

در درون این هسته های شغلی و محلی یک یا دو خبرچین خریداری شده یا گرفتار در ضعف اخلاقی، حضور دارند و با شبکه امنیت کره همکاری تنگاتنگ دارند.

- در صورت گزارش این ماموران به دستگاه های امنیتی آنها می توانند در منزل به بازجویی بپردازند و هر چه را لازم می دانند با خود برای کشف جرم ببرند.

هدف از بازجویی شکستن متهم و اقرار بر علیه خود است.

مدت بازجویی آن چنان سخت و رعب انگیز است که متهمان ترجیح می دهند با اعتراف به دادگاه سپرده شوند تا از دست بازجویان نجات یابند.

- برخلاف قاعده شخصی بودن جرم و مجازات، در صورت نقد و اعتراض به خاندان کیم این مجازات شامل تمام خانواده می شود؛ مگر همسرش بلافاصله طلاق بگیرد یا دختران پیشتر شوهر کرده باشند.

-  زندانیان سیاسی در کره به دو دسته تقسیم می شوند: دسته نخست که رژیم أن ها را قابل رهانیدن می داند.

در آن زندان ها تبلیغات وسیعی برای اصلاح آنها انجام می شود تا به جامعه باز گردند و سربار نباشد.

دسته دوم زندانیانی هستند که شایسته رهایی نیستند و با جهان خارج هیچ گونه تماسی ندارند اما رافت رژیم به انها اجازه زنده بودن در برابر بیگاری را می دهد.

-  در مجموع کره شمالی بیشتر به جامعه سنتی شبیه است تا جامعه بی طبقه سوسیالیستی اما قطعنامه پولیتبور در ١٩٥٧ جامعه را به دسه دسته: وفاداران انقلاب، خنثی و دشمن تقسیم بندی کرده است.

وفاداران شامل اندیشمندان سوسیالیست، رزمندگان دوره جنگ و انقلابیون.

اما دشمنان عبارتند از زمینداران، سرمایه داران و خویشان آنها.

- رژیم کره شمالی  ترجیح می دهد تا پیونگ یانگ را با وفادارن خودش پر کند و کمتر این حساسیت را به دیگر شهر ها دارد.

- اینک کره شمالی به برکت موشک های قاره پیما کابوس واشنگتن شده است.

موشک های دور برد پیونگ یانگ می تواند شهر های لس انجلس،شیکاگو  و برخی محله های نیویورک را مورد هدف قرار دهد.

  -رهبران پیونگ یانگ رمز بقای خویش را در دسترسی شان به تولید سلاح اتمی می دانند.

شهر جهانی یزد، شهری تاریخی و کویری ‌بین دشت لوت و دشت کویر است که مارکوپولو جهانگرد معروف آن را بزرگ، زیبا و پر رونق توصیف می‌کند.

شهر تاریخی یزد در قدیم؛ به ایساتیس به معنی فرخنده و مقدس معروف بوده است.

شرایط و قوانین جدید طلاق توافقی در دوران کرونا چیست؟ شرایط طلاق توافقی از ابتدای آذرماه سال 97 دستخوش تغییر و تحولاتی شد که مهمترین آن انجام چند جلسه مشاوره خانواده بصورت اجباری است و از آن زمان تا کنون در عمل و رویه شاهد برخی تغییرات در شرایط آن بوده‌ایم، خصوصاً در شرایط کنونی که ویروس کرونا شیوع یافته این تغییر شرایط بیش از پیش مشاهده می‌شود.

در این نوشته شرایط و قوانین جدید در خصوص طلاق توافقی در دوران کرونا را برای شما شرح داده‌ایم.

تمامی حقوق این سایت برای خبرآنلاین محفوظ است.

نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

Copyright © 2018 khabaronline News Agancy, All rights reserved