طراحی سایت در جمهوری سرپسکا بوسنی و هرزگوین

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان؛ صرب‎ها بیست‌وچهارمین سال پیش نسل کشی بزرگی به راه انداختند؛ فاجعه‌بارترین رویداد در خاک اروپا.

ماه جولای سال ۱۹۹۵ نیرو‌های صرب به طور نظام‌مند بیش از ۸ هزار مسلمان بوسنیایی را در منطقه «سربرنیتسا» به عنوان منطقه تحت محافظت سازمان ملل قتل عام کردند.

روز پنجشنبه گذشته مردم بوسنی و هرزگوین و شماری از مقام‎های این کشور و نیز شخصیت‎هایی از دیگر کشور‌ها در مراسم یادبود این فاجعه شرکت کردند.

این مراسم در برابر ساختمان ریاست جمهوری بوسنی برگزار شد و در طی آن به قربانیان نیز که هویت آن‌ها به تازگی کشف شده بود ادای احترام شد.

بیش از ۸ هزار مسلمان بوسنیایی در منطقه سربرنیتسا که باصطلاح تحت محافظت سازمان ملل قرار داشته و در حضور نیرو‌های هلندی سازمان ملل و حمایت پشت پرده آمریکا و ناتو قتل عام شدند و اجساد این افراد در گور‌های دسته‌جمعی دفن شدند.

    همه ساله و همزمان با سالروز این نسل کشی، مراسم یادبود برگزار می‌شود و در جریان آن شماری از اجساد از این گور‌های دسته‌جمعی خارج شده و پس از تشخیص هویت جداگانه به خاک سپرده می‌شوند.

پایگاه شبکه الجزیره در گزارشی به این نسل کشی پرداخته و ۱۰ مرحله را برای آن توصیف کرده است.

در بخشی از این گزارش یکی از این مراحل «اعدام» توصیف شده و در آن آمده است: در سراسر بوسنی افراد بوسنیایی تأثیرگذار اغلب جزء نخستین افرادی بودند که اعدام شده و نام آن‌ها در لیست افراد کشته شده ثبت می‌شد.

این گزارش می‎گوید: همچنان که نیرو‌های صرب به هر شهری در بوسنی می‌رسیدند، غیر صرب‌ها را به قتل می‎رساندند و اغلب آن‌ها را شکنجه می‌کردند؛ و دارایی‌های بوسنیایی‌ها نیز مصادره می‌شد.

از زمان آغاز جنگ بوسنی در سال ۱۹۹۲ تا سال ۱۹۹۵ حدود ۵۰ هزار زن و دختر و کودک بوسنیایی و کروات مورد تجاوز قرار گرفتند.

این پایگاه می‌نویسد: در سراسر بوسنی حدود ۲۰۰ هزار نفر اخراج و به اردوگاه‌های اجباری فرستاده شدند؛ جایی که آن‌ها هدف شکنجه، گرسنگی و قتل قرار داشتند.

سربرنیتسا که بزرگترین اردوگاه بازداشتی در جهان به شمار می‌رود پیش از ماه جولای سال ۱۹۹۵ که به دست نیرو‌های صرب بیفتند به مدت ۳ سال تحت محاصره قرار داشت.

    الجزیره می‌نویسد: نیرو‌های صرب مرد‌ها و پسر‌های ۱۲ تا ۷۷ سال را از دیگر افراد خانواده‌ها جدا می‌کردند و آن‌ها را برای اعدام به میدان‌ها، مدارس و انبار‌ها می‌بردند.

این پایگاه خبری یکی از مراحل این فاجعه تاریخی را مرحله «کشتار دسته جمعی» توصف کرده و درباره آن می‌نویسد: روز ۱۱ جولای سال ۱۹۹۵ ژنرال «راتکو ملادیک» (که بعد‌ها به عنوان جنایتکار جنگی محکوم شد) به همراه نیرو‌های صرب وارد شهر سربرنیتسا شد و در پی این اقدام، غیرنظامیان بوسنی به پایگاه تحت محافظت سازمان ملل پناه آوردند که تعدادی نیرو‌های حافظ صلح در آن حضورر داشتند، اما نظامیان هلندی وابسته به نیرو‌های حافظ صلح این افراد را به نیرو‌های صرب تحویل دادند.

  بیشتر بخوانید: نسل کشی زنان و دختران بومی در کانادا؛ میراثی به جا مانده از دوران استعمار    بر اساس این گزارش، غیرنظامیان به مناطق جنگلی فرار کرده و تلاش کردند تا خود را به مناطق آزاد شده تحت کنترل نیرو‌های بوسنیایی برسانند.

نیرو‌های صرب به زنان و کودکان اجازه فرار به سمت مناطق تحت کنترل نیرو‌های بوسنیایی را دادند، اما بیش از ۸ هزار مرد را قتل عام کرده و آن‌ها را در گور‌های دسته جمعی دفن کردند.

الجزیره می‌نویسد: این سفر به عنوان «رژه مرگ» شناخته می‌شود و در جریان تلاش غیرنظامیان برای فرار، آن‌ها هدف حملات نیرو‌های صرب قرار گرفته و تنها یک چهارم از این افراد زنده ماندند.

در طول یک دوره ۶ روزه بیش از ۸ هزار بوسنیایی کشته شدند.

    در این گزارش آخرین مرحله این جنایت هولناک «انکار» توصیف شده و درباره آن چنین نوشته شده است: در تلاش برای پنهان کردن این کشتار جمعی، نیرو‌های صرب اجساد قربانیان را با استفاده از کامیون به مناطق بیشماری انتقال داده، آن‌ها را تکه تکه و متلاشی و در گور‌های دسته جمعی دفن کردند.

استخوان‌ها و بقایای اجساد این افراد در منطقه‌ای به شعاع کیلومتر یافت می‌شود.

این موضوع امکان خاکسپاری درخور را برای خانواده‌های این قربانیان دشوار کرده است.

بر اساس گزارش الجزیره در نظرسنجی انجام شده در سال ۲۰۱۸ حدود ۶۶ درصد صرب‌ها این نسل‌کشی آشکار را رد کرده‌اند و در محافل سیاسی و دانشگاه‌های صرب و جمهوری سرپسکا انکار این نسل کشی معمول است.

  انتهای پیام/