سئو سایت لوازم ورزش زورخانه‌ای

ورزش زورخانه ای که به آن ورزش پهلوانی نیز گفته می شود یکی از ورزش های باستانی کشور ایران است که در زورخانه انجام می شود برای ورزشکاران باستانی، ورزش باستانی زورخانه ای تنها وسیله ای برای به دست آوردن سلامتی و اندام مناسب نیست بلکه وسیله ای برای ارتباط معنوی با خدا نیز محسوب می شود.

ورزش باستانی را در مکانی به نام زورخانه انجام می دهند.

زورخانه به مکانی گفته می شود که ورزش باستانی مقدس ایرانیان در آنجا انجام می شود و آنجا جایگاه زور و قدرت شناخته می شود.

در زورخانه کشتی گیران ایرانی تحت تعلیم و تربیت قرار می گیرند.

ورزش باستانی در نگاه اول مانند حرکات نامتعارف بدن سازی و آیروبیک است ولی حرکات ورزشکاران باستانی از حرکات چرخشی درویشان همراه با ضربات آهنگ و وزنه های چوبی سنگین انجام می شود.

ورزشکاران این حرکات چرخشی را در داخل گود زورخانه انجام می دهند و وزنه های چوبی را به هوا پرتاب می کنند.

ورزش باستانی و حرکات پهلوانی جزو حرکات اصلی مردمان در دوران باستان بوده است.

در زمان باستان جامعه ارزش خاصی برای پهلوانان و ورزشکاران باستانی قایل می شد.

ورزشکاران باستانی به خاطر قدرت بدنی و شجاعتی که داشتند مورد احترام همگان قرار می گرفتند.

زورخانه حدود 700 سال پیش به وسیله پوریای ولی که از مردمان خوارزم بوده به شکل امروزی به وجود آمده است.

با وجود اسطوره های ایرانی ورزش باستانی شاید در ایران تاریخی بسیار قدیمی تر داشته باشد.

زورخانه از آنجایی به وجود آمد که جنگ های تن به تن انجام می شد و تعلیم فنون جنگی در آن زمان به سبک و شیوه مخصوص انجام می شد.

در زمان های قدیم اسب سواری، تیراندازی و کشتی از موارد مهم برای تعلیم و آموزش شناخته می شد و تعلیمات آن ها برای هر مملکتی ضروری بود.

استفاده می شود که هرکدام از این ابزار یادآور و الهام گرفته از ادوات جنگی است.

میل در زورخانه یادآور گرز در میدان جنگ است که به نوعی تغییر شکل گرفته است.

کباده نیز یادآور کمان در میدان جنگ است.

سنگ زورخانه همان سپر است.

و طبل زورخانه یادآور طبل جنگی یا همان کوس جنگی است.

تمامی این ابزار در محلی به نام گود زورخانه استفاده می شود.

گود زورخانه محلی برای پرورش تن و روح است و خواندن اشعار در آنجا یادآور رجزخوانی در میادین جنگی است.

در هر زورخانه ای مرشد وجود دارد.

مرشد در زورخانه حکم عارفی را دارد که با خواندن اشعار حماسی هدفش زنده کردن توان و نیروی ورزشی در ورزشکاران است.

معمولاً زورخانه ها در کوچه پس کوچه های شهر ساخته شده اند.

در زورخانه ها کوتاه ساخته شده و طوری است که هر کس بخواهد وارد زورخانه شود باید خم شود.

می گویند در زورخانه از این رو کوتاه ساخته می شود که ورزشکاران و حتی کسانی که می خواهند برای تماشا وارد این مکان شوند به احترام این ورزش و ورزشکاران باید خم شوند.

این در کوتاه به یک راهروی باریک و سقف کوتاه باز می شود و این راهرو به سردم زورخانه می رسد.

ایرانیان در رشته کشتی و وزنه برداری در سطح بالایی قرار دارند.

با استفاده از منابع ادبی می توان گفت که زورخانه ها از زمان حمله اعراب به ایران به وجود آمده اند.

زیرا از زورخانه هم برای ورزش و هم محلی برای نشست های مخفیانه استفاده می شد زیرا در زمان حکومت اعراب، ایرانیان مهارت چگونگی استفاده از ادوات جنگی را نداشته اند و زورخانه جایگاهی بود که بتوانند در آنجا آموزش و مهارت های لازم را کسب نمایند.

در زمان های گذشته که هنوز رادیو و رسانه های ارتباطی وجود نداشت.

مردم فقط از طریق زورخانه ها می توانستند پهلوانان خود را بشناسند و در زورخانه جسم و روح هر دو کامل می شدند.

ورزشکار به پشت می خوابد و دو قطعه سنگ را در دست چپ و راست می گیرد و با حرکت دادن آن ها به چپ و راست ورزش می کند.

ورزشکار هنگام شنا زدن می تواند از تخته شنا نیز استفاده کند، مرشد اشعاری را از شاهنامه فردوسی می خواند البته این اشعار با ریتم دلپذیری انجام می شود.

میل زورخانه هر جفت از 12 تا 30 کیلوگرم وزن دارد، ورزشکار هنگام میل گرفتن با اشعار مرشد که با آهنگ و ضرب انجام می شود باعث گرم شدن صحنه میل گرفتن می شود.

میل بازی یعنی پرتاب میل به سمت بالا است البته میل شیرین کاری از نوع سبک که 3 تا 6 کیلو وزن دارد انجام می شود که با آهنگ مرشد و ضرب انجام می شود.

در برنامه چرخ زدن ورزشکار روی یک پا یا دو پا به سرعت عجیبی دور خود می چرخد و گاهی در هنگام چرخش با پرش روی یک پا یا دو پا آمادگی جسمانی خود را در حفظ تعادل به رخ تماشاچیان می کشد و آن ها را به حیرت و تحسین وادار می کند.

در پای زدن میاندار وارد گود می شود و سایر ورزشکاران گرد او حلقه می زنند و مرشد با ضرب خود آهنگ و ریتمی به حرکات ورزشی آن ها می دهد تا ورزشکاران حرکات خود را با حرکات میاندار یکی کنند.

یکی از ورزش های جالب و دیدنی در داخل گود زورخانه کباده کشیدن است.

در این حرکات ورزشکار به پشت و یا ایستاده تنه کباده را به دست چپ و زنجیر آن را به دست راست گرفته و بالای سر می برد و طوری کباده را حرکت می دهد که دست ها از آرنج تا مچ به طور افقی روی سر قرار بگیرد.

این حرکت بستگی به استعداد و علاقه شخصی ورزشکاران دارد مانند پرتاب میل به هوا و گرفتن آن ها، بازی با 3 میل طوری که به هوا پرتاب شوند و دوباره گرفتن آن ها، بلند شدن روی دست، پشتک وارو زدن داخل گود زورخانه و حرکاتی دیگر که بتواند باعث تحسین آن ها شود.

در زورخانه یک نفر مشت و مالچی وجود دارد در حقیقت مشت و مال یک نوع ماساژ برای سرد کردن عضلات برای رفع کبودی و خستگی عضلات و اندام ها می باشد.

ورزش زورخانه ای در بین ورزشکاران به احترام و ادب معروف است.

به طور مثال تمام حرکات با اجازه از سادات و پیشکسوتان زورخانه که به رخصت گرفتن معروف است، انجام می شود.

یکی از رسم های شیرین و معروف در زورخانه گلریزان است.

در جشن ها، اعیاد و یا میلاد چهارده معصوم برای قدردانی از زحمات پیشکسوتان گرفته می شود در آن دو جوان که اطراف لنگی را گرفته اند دور می زنند و مردم در آن لنگ پول می ریزند.

ورزش زورخانه ای در تقویم ایران تاریخ 17 شوال که به نام روز فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ای است را به خود اختصاص داده است.

این روز بزرگ را به تمام پهلوانان و جوانمردان سرزمین بزرگمان ایران تبریک عرض می نماییم.

از آداب ورود به زورخانه نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند * نام * ایمیل * وب‌ سایت ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

دیدگاه گارانتی و سلامت فیزیکی کالا امکان ارسال سریع سفارشات امکان تسویه فاکتور در محل پشتیبانی 7 روز و 24 ساعت برایتو را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید برایتو فروشگاه اینترنتی لوازم التحریر و ملزومات اداری با قیمت مناسب و ارسال رایگان در تهران استفاده از مطالب فروشگاه اینترنتی برایتو فقط برای مقاصد غیرتجاری و با ذکر منبع بلامانع است.

به دلیل نوسانات قیمت قبل از نهایی کردن خرید خود با فروشگاه تماس حاصل نمایید.

کد ملی* کد تایید * هیچ محصولی در سبد خرید نیست.