طراحی سایت بذر درخت سرخدار

سرخدار درختي است هميشه سبز با طول 10 الي 30 متر ارتفاع كه در جنگل هاي شمال از ارتفاع 900 تا 1400 متر از سطح دريا در اشكوب مياني و فوقاني جنگلها رويش دارد.

بومي اروپا و شمال آفريقا بوده و در اغلب جنگل هاي شمال ايران از آستارا تا گرگان ديده مي شود.

درختي است دو پايه داراي تنه صاف كه تا قطر سه متر نيز رشد مي نمايد.

اين درخت تا حدي سايه پسند و از سوزني برگان فاقد صمغ مي باشد.

برگ هاي آن باريك و كشيده و گل هاي نر آن مجتمع و خوشه مانند داراي 6 تا 14 پرچم و گل هاي ماده آن منفرد شامل يك براكته منحصر به فرد و پياله مانند كه در ابتدا براكته ها سبز تدريجاً به رنگ قرمز در مي آيند.

برگ هاي درخت سرخدار سمي بوده و مصرف آن براي دام ها بسيار خطر ناك مي باشد.

ميوه آن پسته مانند اريل كه به رنگ سرخ و شيرين و خوراكي است.

تكثير اين درخت توسط بذر و قلمه امكان پذير است.

در روستاهاي حاشيه درياي خزر اين درخت به نام هاي محلي سرخدار، سرخه دار، سخدار، سوختال، سوردار، سلوار و حبوا معروف مي باشد.

در علی‌آباد کتول “سوختال” در رودسر و آستارا “سیردار” نامیده می‌‌شود.

عمر اين درخت از 1000 تا 2000 سال مي رسد و در دنيا به عنوان گياهان زينتي و همچنين ساخت وسايل تزئيني مورداستفاده قرار مي گيرد.

جهت جلوگيري از تخريب و نابودي اين گونه ارزشمند در حال حاضر جزو درختان حفاظت شده است كه قطع آن ممنوع است.

حيات و پويايي اين گونه ارزشمند جنگلي نيازمند عزم ملي و مشاركتي همه طبيعت دوستان مي باشد.

سُرخدار، نام علمی: Taxus baccata نام گونه‌ای درخت سوزنی‌برگ است از تیره سرخداریان Taxaceae.

این گونه را می‌‌توان میراث زنده و شاهکار جنگل‌های طبیعی شمال ایران دانست.

از نظر تنوع زیستی و حفظ ذخائر ژنتیکی و بوم‌شناسی یکی از گونه‌های منحصر به فرد و مهم منطقه هیرکانی و باقی مانده از دوران سوم زمین‌شناسی است.

مطالعات فسیل‌شناسی دیرینگی درختان سرخدار را بالغ بر 190 میلیون سال می‌‌دانند.

گفته می‌‌شود انسان‌های ماقبل تاریخ آن را می‌‌شناخته اند.

و از برگ آن نوعی ماده سمی تهیه و برای آلوده کردن نیزه هایشان استفاده می‌‌کردند.

تصور می‌‌شود واژه Taxin به معنی زهرآلود به این موضوع برمی گردد.

سرخدار درختی است سوزنی برگ، سایه پسند دارای پوست فلس دار.

چوب درون آن به رنگ قرمز شاه بلوطی و برگ‌های آن دائمی و همیشه سبز است که در قسمت پایینی درخشان و براق است و نیاز به خاک مرطوب دارد.

رشد آن بسیار کند و رویش ارتفاعی آن سالانه 10 سانتیمتر است.

بذر سرخدار توسط پرندگان از جمله قرقاول پخش می‌‌شود.

سنجاب‌ها نیز به انتشار بذر سرخدار کمک می‌‌کنند(میوه نوع ماده آن به رنگ قرمز و نوع نر آن به رنگ زرد که هر دو غیر سمی است).

امروزه در فرانسه شرکتی وجود دارد که نهالستان‌های بزرگی از این گونه احداث کرده این شرکت وابسته به یک شرکت داروسازی است که در تولید ماده تاکسون دخالت دارد(ماده تاکسون این درخت در درمان برخی سرطان‌ها کاربرد دارد).

سه شرکت بزرگ دیگر در آمریکا تنها به کاشت نهال سرخدار اشتغال دارند.

در هر شرکت میلیون‌ها نهال تولید می‌‌شود.

این گونه در جنگل‌های شمال از بلندی‌های افرا تخته گرگان، پونه‌آرام گرگان، جنگل‌های نهارخوران تا جنگل‌های سوادکوه و در دره‌ها و پرتگاه‌های گیلان، مازندران و گرگان همراه با سایر گونه‌های جنگلی یافت می‌‌شود.

دکتر جزیره‌ای در سال 1965 جامعه Fageto Taxetum سرخدار، همراه با راش، توسکا، افرا، شیردار، ممرز، ملچ و جل را در جنگل‌های مازندران مطالعه کرد.

جامعه دیگری به نام Evonymo Taxetum (آل اسبی و سرخدار) توسط دکتر مصدق در سال 1977 با گونه‌های بلوط، بلندمازو، افرا، جل، نمدار، خاس، تمشک، ممرز در جنگل‌های افرا تخته معرفی شده است.

سلام .

.

.

وبلاگ جذابی دارید .

.

.

.

گاهی اوقات پیش می آید عده ای بر این باورند صنوبری که سایه ندارد حتما از خواب موریانه ترسیده است ، مثل آفتاب از خواب شب مثل ترانه از ترس تیغ مثل من از تکلم تاریک .

باید تحمل کرد ما همیشه ی خدا یک خواب خوش دلنشین کم داریم مثل دریا (( که همیشه خوابش آشفته است )) ما به هرچه که باید ، مجبوریم ! یا هر چه که بی چراغ .

.

.

.

چه عادت عریانی ! چه اشتباه بزرگ پر سایه ای ! گاهی اوقات پیش می آید ریگی از دستی سلام ندیده در آب می افتد ما هم عین انتظار چشمه گاهی تکان می خوریم ، دلهره از دریا به آدمی رسیده است .

بگذار باران ریگ و سوال و بیداری بی دلیل ببارد ! اینجا عده ای در حال گذر از کوچه سوال می کنند : چرا بیداری بی دلیل بسیار کم است ؟ عده ای با کفش های تنگ از کوچه می گذرند ردی از ریگ در پشت پایشان پیداست ، بعد گدای کوری از پس آواز سنگ می آید خبر از چشمه می آورد که این همه ریگ از کجای آسمان باریده است ، گاهی اوقات باید تحمل کنیم ، حالا چه عادت عریان ،