استارت اپ در بیکینی جزایر مارشال

تولید و استفاده از سلاح های هسته ای، یکی از مهم ترین نقاط عطف در تاریخ بشر است.

کمتر پدیده ای در جهان همانند سلاح های هسته ای بر همه جنبه های زندگی بشر اثر گذاشته و کل تمدن بشری را در چند مرحله تا آستانه نابودی کامل پیش برده است.

در ادامه، گزیده ای از نقاط برجسته این تاریخ را با هم مرور می کنیم.

آگوست 1942: پروژه منهتن در آمریکا آغاز شد.

هدف آمریکا از این پروژه، ساخت اولین سلاح هسته ای جهان بود.

در این پروژه 130هزار نفر نقش داشتند و دومیلیارد دلار (معادل 25میلیارد دلار در سال 2012) برای آن هزینه شد.

16 جولای 1945: آمریکا اولین آزمایش هسته ای را با نام رمز «ترینیتی» در نیومکزیکو انجام داد.

این بمب معادل 20 هزار تن «تی ان تی» قدرت داشت.

این تاریخ را به عنوان آغاز عصر سلاح های هسته ای می شناسند.

ششم آگوست 1945: آمریکا با بمب اورانیومی به هیروشیما حمله کرد.

در این حمله بیش از 140هزار نفر کشته شدند.

بسیاری از این افراد چند ماه بعد به دلیل بیماری های ناشی از پرتوهای هسته ای مردند.

9 آگوست 1945: آمریکا با یک بمب پلوتونیومی به ناکازاکی حمله کرد.

بیش از 74هزار نفر تا پایان همان سال مردند.

برای کاهش آلام کسانی که پس از این انفجار، زنده ماندند، نمی شد کار چندانی انجام داد.

24 ژانویه 1946: سازمان ملل خواستار نابودی سلاح های اتمی شد.

مجمع عمومی سازمان ملل در اولین قطع نامه، خواستار نابودی کامل سلاح های هسته ای و تشکیل یک کمیسیون برای مقابله با مشکل تولید و به کارگیری سلاح های هسته ای شد.

29 آگوست 1949: اتحاد جماهیر شوروی اولین آزمایش سلاح هسته ای را انجام داد.

این انفجار با نام رمز «نخستین رعدوبرق» در قزاقستان انجام شد.

سوم اکتبر 1952: انگلستان اولین آزمایش هسته ای را در جزیره ای در سواحل غرب استرالیا انجام داد و پس از آن هم مجموعه ای از آزمایش های دیگر را در جنوب استرالیا پی گرفت.

اول نوامبر 1952: آمریکا اولین بمب هیدروژنی را آزمایش می کند و نشان می دهد که مصمم است در مسابقه تسلیحات هسته ای برنده شود.

این بمب که در جزایر مارشال منفجر شد، 500 برابر قوی تر از بمب ناکازاکی بود.

اول مارس 1954: آمریکا بمب هیدروژنی 17مگاتنی «براوو» را در جزیره بیکینی در اقیانوس آرام آزمایش کرد.

این آزمایش موجب آلودگی یک قایق ماهی گیری ژاپنی و چند جزیره در اقیانوس آرام شد.

9 جولای 1955: «بیانیه راسل- اینشتین» منتشر شد.

«برتراند راسل»، «آلبرت اینشتین» و دیگر دانشمندان برجسته با صدور این بیانیه، نسبت به خطرات ناشی از جنگ هسته ای هشدار دادند و از همه دولت ها خواستند اختلافات خود را مسالمت آمیز حل کنند.

17 فوریه 1958: اولین نشست کمپین خلع سلاح انگلستان تشکیل شد.

نماد این کمپین یکی از مشهورترین نمادها در جهان است.

19 دسامبر 1959: انجام آزمایش سلاح هسته ای در قاره قطب جنوب ممنوع شد.

طبق این پیمان نامه: «هرگونه انفجار هسته ای در قطب جنوب و دفن زباله های رادیواکتیو در این منطقه ممنوع است».

13 فوریه 1960: فرانسه اولین بمب هسته ای خود را در بیابان های آفریقا آزمایش کرد.

قدرت این بمب 60 تا 70 کیلو تن بود.

فرانسه بعدها آزمایش های دیگری را در جنوب اقیانوس آرام انجام داد.

این آزمایش ها تا سال 1996 ادامه داشت.

30 اکتبر 1961: اتحاد جماهیر شوروی قدرتمندترین بمب جهان را منفجر کرد.

این بمب که به «تزار» معروف بود، 58 مگاتن قدرت داشت و در شمال روسیه منفجر شد.

16 تا 29 اکتبر 1962: بحران موشکی کوبا روی داد.

زمانی که آمریکا سکوهای استقرار موشک های شوروی را در کوبا کشف کرد، بحران آغاز شد.

آمریکا، کوبا را به مدت 13 روز محاصره کرد.

این بحران، آمریکا و شوروی را در آستانه جنگ هسته ای قرار داد.

پنجم آگوست 1963: پس از تظاهرات بزرگ در اروپا و آمریکا علیه آزمایش های هسته ای، پیمان منع جزئی آزمایش امضا شد.

طبق این پیمان نامه که در مسکو امضا شد، انجام آزمایش های هسته ای در جو، فضا و زیر آب ممنوع شد.

16 اکتبر 1964: چین اولین آزمایش هسته ای خود را انجام داد.

چین در یک سایت آزمایش هسته ای در استان «سین کیانگ» اولین بمب اتمی را منفجر کرد.

درمجموع، چین 23 آزمایش جوی و 22 آزمایش زیرزمینی را در این سایت انجام داد.

14 فوریه 1967: آمریکای لاتین عاری از سلاح هسته ای می شود.

معاهده منع سلاح های هسته ای در آمریکای لاتین، (معاهده تلاتلوکو) در مکزیکوسیتی امضا شد.

طبق این پیمان نامه، تولید، آزمایش یا تلاش برای دستیابی به سلاح هسته ای ممنوع است.

اول جولای 1968: پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای امضا شد.

طبق این پیمان، کشورهایی که سلاح هسته ای ندارند، تعهد می دهند هرگز برای دستیابی به سلاح هسته ای تلاش نکنند و کشورهایی که سلاح هسته ای دارند، برای خلع سلاح متعهد شدند.

18 می1974: هند اولین آزمایش هسته ای را انجام داد.

این آزمایش هسته ای زیرزمینی در بیابان های ایالت راجستان و با نام رمز «لبخند بودا» انجام شد.

دولت هند به دروغ ادعا کرد که این یک آزمایش هسته ای صلح آمیز است.

22 سپتامبر 1979: یک انفجار هسته ای آزمایشی در جنوب اقیانوس هند در حوالی دماغه امید نیک روی داد.

تصور می شود این آزمایش را آفریقای جنوبی با کمک اسرائیل انجام داده است.

12 ژوئن 1982: یک میلیون نفر در پارک مرکزی شهر نیویورک و در حمایت از جلسه ویژه دوم سازمان ملل متحد برای خلع سلاح گردهم آمدند.

این تجمع را بزرگ ترین تظاهرات ضدجنگ تاریخ ارزیابی کرده اند.

10 جولای 1985: کشتی صلح سبز به نام «جنگجوی رنگین کمان» (Rainbow Warrior) در نیوزیلند و در راه جزیره «مورورا» در اعتراض به آزمایش های هسته ای فرانسه نابود شد.

بعدها نیوزیلند قانون منع گسترش سلاح های هسته ای را امضا کرد.

6 آگوست 1985: پیمان منطقه عاری از سلاح هسته ای در جنوب اقیانوس آرام در راروتونگای جزایر کوک امضا شد.

طبق این پیمان، تولید، استقرار یا آزمایش سلاح های هسته ای در این منطقه ممنوع است.

10 دسامبر 1985: پزشکان بین المللی ضدجنگ به دلیل تلاش برای پیشگیری از جنگ هسته ای، برنده جایزه صلح نوبل شدند.

آنها به دلیل تلاش های خود برای مقابله با جنگ سرد و تاکید بر هزینه های انسانی جنگ هسته ای، این جایزه را دریافت کردند.

30 سپتامبر 1986: «ساندی تایمز» اطلاعات عرضه شده از سوی تکنیسین هسته ای اسرائیل به نام «مردوخای وانونو» را منتشر کرد.

کارشناسان با استفاده از این اطلاعات به این نتیجه رسیدند که ممکن است اسرائیل تا 200 سلاح هسته ای در اختیار داشته باشد.

11 و 12 اکتبر 1986: «رونالد ریگان»، رئیس جمهور آمریکا و «میخائیل گورباچف» در ریکیاویک، پایتخت ایسلند، با یکدیگر دیدار و درباره امکان برچیدن سلاح های هسته ای مذاکره کردند.

8 دسامبر 1987: اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده پیمانی را امضا کردند که طبق آن سلاح های هسته ای میان برد نابود شوند.

این پیمان تمام موشک های زمینی با برد 500 تا پنج هزارو 500 کیلومتر را شامل می شد.

10 جولای 1991: آفریقای جنوبی به پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای پیوست.

دولت این کشور ادعا کرد شش سلاح هسته ای ساخته است و تصمیم دارد همه آنها را نابود کند.

15 دسامبر 1995: کشورهای جنوب شرقی آسیا منطقه عاری از سلاح های هسته ای ایجاد کردند که برمه در غرب، فیلیپین در شرق، لائوس و ویتنام در شمال و اندونزی در جنوب را دربر می گیرد.

11 آوریل 1996: مقام های 43 کشور آفریقایی، پیمان «پلیندابا» را در مصر امضا کردند.

هدف این پیمان، ایجاد یک منطقه عاری از سلاح های هسته ای در آفریقا و تعهد به عدم ساخت، آزمایش و انبارکردن سلاح های هسته ای است.

اول ژوئن 1996: اوکراین آخرین کلاهک های هسته ای به ارث برده از شوروی را به روسیه منتقل می کند تا نابود شود و در نتیجه به منطقه عاری از سلاح های هسته ای تبدیل می شود.

رئیس جمهور این کشور، از کشورهای دیگر می خواهد که راه او را ادامه دهند.

8 جولای 1996: دیوان بین المللی دادگستری بیان می کند که استفاده از سلاح های هسته ای یا تهدید به استفاده از این سلاح ها، به طورکلی خلاف قوانین بین المللی است.

24 سپتامبر 1996: پیمان جامع آزمایش سلاح های هسته ای برای امضا در سازمان ملل ارائه می شود.

چین، فرانسه، انگلستان، روسیه و ایالات متحده این پیمان را امضا می کنند.

هند می گوید این پیمان را امضا نمی کند.

27 نوامبر 1996: بلاروس آخرین موشک های هسته ای خود را به روسیه تحویل می دهد تا تخریب شود.

پیش از بلاروس، اوکراین و قزاقستان (جمهوری های سابق شوروی) همه سلاح های هسته ای خود را تحویل داده بودند.

می 1998: هند پس از 24 سال، سه آزمایش هسته ای زیرزمینی انجام می دهد که یکی از آنها بمب هیدروژنی است.

در ماه می هم پاکستان در واکنش به آزمایش هند، شش سلاح هسته ای را آزمایش می کند.

9 اکتبر 2006: دولت کره شمالی اعلام کرد که یک آزمایش هسته ای را با موفقیت انجام داده است و به این ترتیب هشتمین کشور جهان شد که چنین آزمایشی را انجام داد.

این آزمایش موجب محکومیت بین المللی کره می شود.

30 آوریل 2007: کمپین بین المللی برای محو سلاح های اتمی در وین راه اندازی شد.

این کمپین خواستار آغاز فوری مذاکرات درباره معاهده منع تولید و به کارگیری و ازبین بردن سلاح های هسته ای شد.

5-4 مارس 2013: دولت نروژ میزبان اولین کنفرانس بین دولتی برای بررسی تاثیر تلاش های بشردوستانه بر سلاح های هسته ای است.

در این کنفرانس دیپلمات هایی از 128 کشور گردهم آمدند.

14 فوریه 2014: دومین کنفرانس تاثیر تلاش های بشردوستانه بر سلاح های هسته ای در مکزیک برگزار شد.

در این کنفرانس بیان شد که زمان آغاز روندهای دیپلماتیک برای ممنوعیت سلاح های هسته ای فرارسیده است.

9 دسامبر 2014: اتریش که میزبان کنفرانس وین درباره تاثیر تلاش های انسان دوستانه بر سلاح های هسته ای است، چشم اندازی از پیمانی برای ممنوعیت و نابودی سلاح های هسته ای ارائه می کند.